ΕΥΡΕΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ BRYNER

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ  ΜΑΘΗΣΗΣ

Θεωρώ  ως την πιο αποτελεσματική μέθοδο την ευρετική/ διερευνητική μέθοδο του Bruner, η οποία εκτοπίζει από τη σχολική τάξη το βερμπαλισμό και τη στείρα απομνημόνευση και εισάγει μία ερευνητική μάθηση. Όλα τα χαρακτηριστικά της μεθόδου είναι απολύτως χρήσιμα και απαραίτητα κατά τη διεξαγωγή της μαθησιακής διεργασίας, αρχίζοντας από τη δομή της γνώσης. Οπωσδήποτε πρέπει να ξεκινάμε ορίζοντας τις γενικές αρχές/θεωρίες στις οποίες θα υπαχθούν οι επιμέρους γνώσεις. Πρέπει πρώτα να μαθαίνουμε τις γενικές αρχές και ιδέες που θα χρησιμοποιηθούν αργότερα σαν βάση για την εκμάθηση άλλων επιμέρους ειδικών προβλημάτων και αρχών που  υπάγονται σε αυτές τις γενικές αρχές. Με αυτόν τον τρόπο αφομοιώνονται καλύτερα τα  σχετικά θέματα, οι λεπτομέρειες, καθώς εντάσσονται σε ένα πειθαρχημένο σύνολο παραμένουν πιο εύκολα στη μνήμη και μέσω της τακτικής επανεξέτασης της ύλης οι γνώσεις είναι πάντα επίκαιρες και σύγχρονες.

Επίσης δίνεται μεγάλη σημασία στην ετοιμότητα μάθησης, δηλ. το επίπεδο ωριμότητας, η κατάλληλη διδακτική στιγμή που μπορεί να διδαχθεί μία δεξιότητα και γνώση. Τα πάντα μπορούν να διδαχθούν αποτελεσματικά σε όλα τα στάδια σπουδής, αρκεί ακόμα και την πιο περίπλοκη θεωρία να την αναλύσουμε στις πιο απλές  της πληροφορίες και να την προσαρμόσουμε στο γνωστικό  και λεκτικό επίπεδο του μαθητή. Παράλληλα δίνεται έμφαση και στην αναλυτική και διαισθητική σκέψη. Κατά την αναλυτική σκέψη ο άνθρωπος προχωρά με βαθμιαία βήματα, ενώ κατά τη διαισθητική έχει ελευθερία κινήσεων, κάνει άλματα και χρησιμοποιεί τη σύντομη οδό . Επιτρέπει στους μαθητές να σκέφτονται γρήγορα και πολύπλοκα. Τέλος αναφέρονται και τα κίνητρα μάθησης. Η καλύτερη παρακίνηση ενός μαθητή είναι η καλλιέργεια του ενδιαφέροντος για την ύλη της διδασκαλίας. Δεν  πρέπει να παραλειφθεί πως ως βασική αρχή πρέπει να έχουμε την «ανακάλυψη του μαθητή». Όλα ξεκινούν από το ενδιαφέρον της περιέργειας και τη γοητεία της ανακάλυψης. Το παιδί θα πρέπει να γεννά τις δικές του πληροφορίες, τις οποίες αργότερα θα συγκρίνει με άλλες πηγές, εμπλουτίζοντας έτσι τις γνώσεις του. Οι γνώσεις λοιπόν θα ανακαλύπτονται δημιουργικά από τους μαθητές.

Ο καθηγητής κατά τη διερευνητική μάθηση σχεδιάζει προσεκτικά τις διδακτικές ενέργειες, εισάγει το αρχικό υλικό που θα χρησιμεύσει ως ελατήριο για έρευνα και συζήτηση, προκαλεί τους μαθητές και τους κεντρίζει, συνοψίζει τα σημεία που τονίζουν οι μαθητές και ζητά εξηγήσεις, επιτρέπει τη δημιουργική έκφραση. Από την άλλη οι μαθητές συμμετέχουν ελεύθερα, αναπτύσσουν το κριτικό τους  πνεύμα, «μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν». Επίσης παρακινούνται και μαθητές με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, παρουσιάζεται μεγαλύτερο ποσοστό παρώθησης και ενδιαφέροντος, καθώς και αυθορμητισμού, ελευθερίας και δημιουργικότητας………